Venkel

Kenmerken

Venkel behoort tot de familie van de schermbloemen, net als heel wat bekende groentesoorten zoals kervel, selder, wortel, pastinaak en peterseliewortel. Venkel is een wortelgewas. Dille, het kruid dat eveneens tot de schermbloemenfamilie hoort, lijkt uiterlijk heel goed op venkel maar heeft een holle stengel. Bij venkel is de stengel gevuld.

Knolvenkel – ook bolvenkel, zoete venkel of gewoon venkel genoemd – wordt gekweekt voor de bovengrondse knol, die eigenlijk geen echte knol is maar een bol.

Naast knolvenkel is er ook het kruid venkel, dat voor blad en zaden wordt gekweekt en niet geschikt is voor de teelt van de bol. De knolvenkel mag je dus niet verwarren met het kruid venkel.

Beschikbaarheid

Venkel is een zomer-herfstteelt en is beschikbaar van juni tot en met november. De beste periode is juli tot september. Venkel heeft ongeveer drie groeimaanden nodig om oogstrijp te zijn. De knollen wegen ongeveer 250 tot 300 gram.

Als je venkel in de tuin hebt staan, zorg er dan voor dat je de knollen niet al te groot laat worden. Ze worden dan spoedig vezelig en taai, of ze schieten door en gaan barsten. Knolvenkel verdraagt geen sterke vorst.

Hoe bewaren?

Venkel kun je enkele dagen bewaren in de groentelade van de koelkast. Vermijd een te lange bewaring, omdat zowel de smaak als de voedingswaarde achteruitgaan.

Bewaartechnieken

Venkel kun je invriezen als je hem vooraf blancheert.

Venkel zoetzuur is ook een lekkere smaakmaker. Ontdek ook het recept voor kamille-venkelsiroop.

Voedingsstoffen

Venkel is rijk aan vitamine C, ijzer en vezels en is arm aan calorieën. Het specifieke anijsaroma is te danken aan anethol, een stof die de eetlust opwekt en bevorderlijk is voor de uitdrijving van gassen die zich tijdens het verteringsproces vormen.

In de keuken

Net als haar familieleden selder, kervel en peterselie bevat venkel aardig wat etherische oliën. Knolvenkel heeft een wat zoete, uitgesproken anijsachtige smaak. Hij wordt zowel rauw (in salades) als gekookt, gestoofd of in de oven gegeten. Door verhitting wordt de smaak zachter.

Als je venkel koopt, let er dan op dat hij zuiver van kleur is en geen bruine vlekken vertoont. De knol is goed en gelijk gevormd, voelt stevig aan en is vrij van zijscheuten of beschadigingen. Het loof is vers en frisgroen en moet gedeeltelijk afgesneden zijn. Ronde venkelknollen met zeer vlezige rokken zijn ideaal om rauw te eten, terwijl de meer langgerekte knollen wat taaier zijn en eerder geschikt voor warme bereidingen.

Behalve de stengels, kun je alles van de venkel gebruiken. De knol is pittig zoet en smaakt naar anijs, de stelen (garnering en smaakversterker) en het kruid (salades en garnering) kun je ook gebruiken. Venkel wordt vaak in combinatie met vis bereid. De gedroogde stengels van de wilde venkel gebruikt men op de barbecue omwille van de geur en om een lichte venkelsmaak aan de gegrilde voedingswaren te geven. De zaden van wilde of gekweekte venkelplanten voegt men toe aan likeuren en vissoepen. De venkelzaden zijn een belangrijke smaakmaker in anijsdranken zoals pastis.