Prei

Kenmerken

Prei behoort tot de lookfamilie en is een bladgewas (warmoes, postelein, wit- en groenlof, sla…). Van prei eten we voornamelijk de witte, dikke schacht. Die bestaat uit de dicht opeengepakte, saprijke ondereinden van de bladeren.

Om die wit en extra mals te krijgen, worden ze ondergronds geteeld. Ook het groene deel van de bladeren en zelfs de wortels komen voor consumptie in aanmerking. De worteltjes zijn wel niet altijd in even goede staat (soms uitgedroogd, aangetast, weggerot), ook het bovenste preigroen kan dradig, taai en bitter worden als hij al wat ouder is. Dan snijd je best een deel ervan weg.

Natuurlijk snijd je wel eerst de worteltjes los van de schacht om ze te kunnen gebruiken. Enkel op die manier kan je de aarde in de schacht goed verwijderen. De worteltjes zijn rauw heel lekker als pikante touch bij een slaatje of in een vinaigrette, maar kunnen ook gefrituurd worden wat vooral heel lekker is in een tempurabeslagje. Prei smaakt fijner dan ui en heeft een typisch pittig aroma.

Beschikbaarheid

Prei kan het hele jaar door worden gezaaid. We onderscheiden hierbij verschillende teeltwijzen. Preirassen deelt men in twee groepen in: de zogenaamde vroege rassen of herfstrassen (zomer- en herfstprei) en de winterrassen.

Winterprei is dikker en steviger en kleurt grijsgroen tot blauwgroen. Zomer- en herfstprei hebben een lange, dunne schacht met geelgroen blad met een fijne structuur. Deze preisoorten zijn minder lang houdbaar dan winterprei.

Hoe bewaren?

Je kan prei koel bewaren, ter plekke bewaren, invriezen, drogen of fermenteren.

Vroege prei kun je enkele dagen op een koele plaats bewaren. Winterprei kun je normaal ter plaatse bewaren. De rassen verschillen nogal in winterhardheid.

Gekochte prei is vijf dagen in de koelkast te bewaren (0 tot 6° Celsius), bij voorkeur ingepakt om te vermijden dat de stengels uitdrogen en hun aroma verliezen. Ongewassen (winter)prei kan op een koele en vochtige plaats één à drie maanden worden bewaard. Kant-en-klaar gesneden prei moet je niet langer dan een dag in de koelkast bewaren. Prei kun je ook geblancheerd invriezen. De groente hoeft niet ontdooid te worden om ze te bereiden.

Voedingsstoffen

Prei bevat vrij aanzienlijke hoeveelheden kalium, calcium, caroteen, vitamine C en net als look, zwavelverbindingen die verantwoordelijk zijn voor de wat scherpe smaak.

In de keuken

Als groente worden de schacht en bladeren gegeten. Prei wordt meestal gekookt of gestoofd maar jonge prei kan ook rauw worden gegeten. Prei kun je verwerken in soep, stoofpotjes en ovenschotels. Zorg ervoor dat de stukjes ongeveer dezelfde grootte hebben zodat ze gelijkmatig gaar worden.

Prei moet grondig gewassen worden omdat er meestal zand tussen de bladeren zit. Daarvoor snijd je de wortel onderaan de witte schacht volledig weg. Van de groene bladeren verwijder je alleen het buitenste blad en de verdroogde bladpunten. De meeste vitaminen zitten immers in het groene bladgedeelte. Snijd vervolgens de prei van onderaf in de volle lengte doormidden. Spoel de helften schoon onder stromend water. Laat de groente uitlekken en versnijd in stukken.

Prei houdt ook gedroogd haar aromatische smaak en kleur en kan als specerij worden gebruikt.