Aubergine

Aubergine

Kenmerken

De aubergine behoort tot de nachtschadefamilie en is afkomstig uit het Verre Oosten en werd door Arabieren en Portugezen naar West-Europa gebracht. Het is een tropische tot subtropische plant. De stengels zijn tamelijk houtachtig, met grote, harige bladeren eraan.

De eetbare vrucht is een vrij grote bes met langwerpige, eivormige of gebogen vorm en een gladde, glimmende schil. De kleur is zwartpaars, met rode of witte schakeringen naargelang het ras. Het vruchtvlees is licht gekleurd, nagenoeg wit, en stevig.

De aubergine bevat talrijke afgeplatte zaden die een bruinachtige tint hebben. In de keuken zijn ze in allerlei zuiderse gerechten van toepassing. Aubergines kweken is niet gemakkelijk.

Beschikbaarheid

Van juli tot en met oktober.

Hoe bewaren?

Aubergines zijn plukrijp wanneer ze goed gekleurd en hard zijn. Dan kunnen ze nog wel enkele dagen aan de plant blijven hangen. Als je ze te lang laat hangen, worden ze sponzig vanbinnen. Als je aubergines in een mand of een kist legt, moet je opletten voor de stekels op de kelkbladeren. Deze mogen andere vruchten niet kwetsen.

Eind september, begin oktober maakt de koude een einde aan de oogst. De resterende onrijpe vruchten blijven nog een paar weken bewaard bij 10 tot 13° Celsius. Bij lagere bewaartemperaturen (koelkast) treedt vlugger bederf op. De kou leidt binnen een paar dagen tot inwendige schade, een bruine verkleuring en rare smaakjes.

Rijpe vruchten kun je een dag of tien bewaren op een goed verluchteeerder vochtige plaats. Als je aubergines invriest, kun je ze het best op voorhand in olie bakken. Je kunt ze ook drogen of inmaken.

Voedingsstoffen

Een aubergine is redelijk arm aan vitamines en mineralen, maar is wel een bron van vezels. Eet aubergine nooit rauw. De stof solanine kan maag- en darmklachten veroorzaken. Solanine is zeer hittebestendig. Door verhitten wordt het solaninegehalte echter wel lager en het risico op maag- en darmklachten is dan erg klein. Invriezen kan alleen in bewerkte vorm.

In de keuken

Er zijn veel verschillende auberginerassen: met een wit, paars of oranje vel; zo groot als een erwt, een komkommer of een meloen; heel mild of heel bitter. Bij de aanschaf moet je goed op de stevigheid letten: de vrucht moet stevig en ‘bol' staan, de schil moet strak en glanzend zijn. Is het rijpingsproces ver gevorderd, dan worden de zaden houtiger en verliest het vruchtvlees zijn stevigheid.

Een aubergine heeft voor een kok twee belangrijke eigenschappen. Enerzijds slinkt een aubergine flink in de pan. Anderzijds zuigen rauwe stukken aubergine in de pan veel olie op en laten ze dus weinig olie achter in de pan. Hierdoor worden gerechten met aubergine vaak heel zwaar. Dit kun je tegengaan door de sponzige structuur aan te tasten door de uabergines bijvoorbeeld op voorhand te koken of door plakjes met zout te bestrooien (en te bedekken) zodat er vocht uit de cellen in de luchtbellen (tussen de cellen) terechtkomt. Die methode wordt tevens gebruikt om de bitterheid van sommige oudere aubergines tegen te gaan.

Spoel voor gebruik het zout en het vocht van de aubergineplakken. Door het sponsachtige karakter kun je waterige gerechten steviger maken door toevoeging van stukjes aubergine. Ze absorberen alle olie en kruiden waarin je ze marineert. Aubergines mag je niet opslaan bij ethyleenproducerende vruchten zoals ap­pelen, peren, bananen en tomaten.

Meer in de kookboeken van Velt

Image
Seizoensgroenten
Genieten van elk seizoen

De seizoenskalender van Velt bestaat ook als handige download. Ideaal om in je keuken op te hangen of in de boodschappenmand mee te nemen.

Image
koken

Ecologisch kokerellen doe je samen met Velt

Bij Velt blijft geen enkele ecokok op zijn/haar honger zitten. Als lid van Velt:

Ontdek meer over het lidmaatschap

Ontvang onze nieuwsbrief