Samentuin

In een samentuin komen mensen samen om ecologisch te tuinieren en om elkaar te ontmoeten.

In sommige samentuinen krijgt elke tuinier een eigen perceeltje. Op andere plaatsen werkt iedereen samen op het hele terrein. Er zijn ook veel tussenvormen. In alle samentuinen beheren de tuiniers samen de gezamenlijke delen zoals de ontmoetingsruimte, de paden, het tuinhuis, de randbeplanting. De tuiniers overleggen ook regelmatig over het beheer van de samentuin.

Samentuinen zijn leerrijk: de deelnemers leren (weer) hoe ons voedsel groeit en ze leren tuinieren. Ze leren zowel van elkaar als door het volgen van cursussen, bijvoorbeeld met een Velt-praktijkbegeleider. ‘Samen’ staat ook voor diversiteit. Jong of oud, rijk of arm, autochtoon of allochtoon, alleen of met je gezin, meer of minder mobiel… iedereen is welkom in een samentuin.

Op een ecologische manier

In een samentuin werken tuiniers ecologisch. Ze gaan zorgzaam om met bodem, water, oogst en natuur. In een samentuin komen er geen kunstmest en pesticiden aan te pas, wat goed is voor het natuurlijke evenwicht. De tuiniers maken de tuingrond vruchtbaar door hem te voeden met compost en/of groenbemesters. Ze betreden de bedden niet en bewerken de bodem enkel oppervlakkig: ook dat is bodemzorg.

Een mulchlaag voorkomt uitdroging en onkruidgroei en geeft geleidelijk voedingsstoffen vrij. Voor dieren zijn er speciale plekjes: nestkastjes, een insectenhotel, een strook inheemse planten. Er gaat niets verloren, door de oogst goed te spreiden, te verdelen of in te maken en door oogstresten te composteren.