Drie jaar geleden beslisten Hanne Debergh en Michiel Tilley een hond te nemen. Mila is een jachthond en heeft ruimte nodig, dus huurde het koppel vlak bij hun woonst een weide. ‘Om het gras onder controle te houden, kwamen er al snel twee schaapjes bij’, vertelt Michiel. ‘En toen er ergens een kaal stukje ontstond, hebben we daar aardappelen gezet. Zo ging de tuinbal aan het rollen, en hij stopte niet meer!’ Het resultaat kan je met je eigen ogen bewonderen tijdens de Velt-ecotuindagen.
De jonge dertigers volgden allebei een moestuincursus bij Velt, en sindsdien verdiept Hanne zich voornamelijk in het moestuinieren via boeken. ‘Ik volg onder andere Mme Zsa Zsa, Frank Anrijs van Yggdrasil en Charles Dowding, de Engelse no-dig-goeroe.’
We bevinden ons op de grens met de Vlaamse Ardennen, in het Oost-Vlaamse Nazareth. Dat wil zeggen: arme zandgrond tussen Leie en Schelde. Maar daar is in deze tuin niets van te merken.
Snoepwinkel
Terwijl ze de laatste hand legt aan haar doctoraat over schimmels en antibioticumresistentie, besteedt Hanne zowat elke pauze in haar moestuin, met Mila trouw aan haar zijde. ‘Mila houdt van aardbeien en frambozen. En wortels, die trekt ze zelf uit de grond’, lacht Hanne. ‘Gelukkig heeft ze afgeleerd om naar elke bij te happen.’
Bijzonder is dat deze tuinvrouw kiest om zo goed als alles zelf uit zaad op te kweken. ‘Vanaf februari ben ik binnen met een warmtemat bezig. Het hele voorjaar is voorzaaien, een tijdsintensieve maar gezellige bezigheid. Tja, ik houd van verschillende kleuren en vormen, dus in plaats van één courgettesoort, vind je hier groene, witte, gele, gestreepte… alle variëteiten die ik kon vinden eigenlijk. Trouwens, één zakje zaad kopen, dat is toch gewoonweg onmogelijk?!’, stelt ze oprecht in vraag. ‘Ik bestel zaad bij Velt en Semailles, maar ook bij biologische kwekerij Kweek uit Gent.’
Lees verder onder de foto.

Originele tuincadeaus
Michiel neemt het grovere werk op zich: de paden mooi houden, compost aanvoeren en de m3-watervaten aanvullen. ‘Dat laatste is een heel karwei dus je gaat vanzelf spaarzaam om met begieten, geloof me’, aldus de man, die in het dagelijkse leven taxidermist is.
Ik smelt lichtjes bij het horen van de originele, tuingerelateerde verjaardagscadeaus die hij al meermaals uit zijn hoed toverde. Wat dacht je van een privé-workshop bij Mme Zsa Zsa herself? Of de zelfgemaakte, leren tuinriem of toolbelt, die Hanne steevast draagt?
'We vinden het heerlijk om al ons eten zelf te kweken'
Stro, schapenwol en gekapseld vlas
Michiel: ’We tuinieren voor onszelf, om buiten te zijn en voor het voedsel. Al je eten zelf kweken, dat is toch gewoon fijn? Het lukt inmiddels aardig om bijna het hele jaar rond uit onze tuin van zo’n 200 vierkante meter te eten. Hij is steeds vol geplant: zodra er iets geoogst is, vullen we compost aan en komt er iets nieuws.'
'We testen heel veel uit en zien of het werkt. Dit jaar mulchen we met stro tussen de tomaten en met onze schapenwol rond de courgette- en pompoenplanten. De wol houdt het vocht goed vast, dus dat is ideaal in de zomer, maar minder handig in vochtige periodes. Onder de wol brengen we eerst een laag compost aan. Onze eigen compost is voedzamer, maar minder steriel. De aangekochte, sterielere compost gebruiken we meer als mulch.'
Lees verder onder de foto.

Bewuste chaos
‘We volgen de wisselteelt, maar niet heel strikt’, gaat Hanne verder. ‘Ik zorg ervoor dat er verschillende texturen, allerhande bladsoorten en diverse kleuren samen op een bed staan. Zo creëer ik bewust chaos. Want hoe meer wanorde, hoe minder overheersende insectenvraat of andere plagen. Ook vermijd ik grote oppervlaktes met dezelfde teelt. Vooral bij wortelgewassen, kolen en bonen let ik daar op. Bladgroenten gaan meestal goed: sla bijvoorbeeld, zetten we overal tussen. Ik verdeel mijn kolen dus over verschillende bedden, maar niét daar waar volgend jaar de (meeste) kolen komen.'
'De bloemen tussen de groenten zijn deels omdat het esthetisch en fleurig is, deels om plagen te bestrijden. Oost-Indische kers zet ik bij de kolen, die volledig eetbare plant trekt de plagen naar zich toe. Of goudsbloem. En stinkertjes. Ook met de bloemengeuren probeer ik wanorde te creëren. Geurchaos!’
'De meeste bezoekers van de Velt-ecotuindagen stonden versteld van de combinatieteelt. De schoonheid ervan, ook met de bloemen'
Tweede deelname
Het koppel deed voor het eerst mee met de Velt-ecotuindagen in 2024. ‘Dat was een fijne ervaring’, klinkt het. ‘Alleen: we kregen zò vaak de vraag hoe wij de slakken bestrijden. Maar wij hebben tot nog toe nauwelijks (last van) slakken! Is dat omdat onze tuin nog relatief jong is? We weten het niet.'
'De meeste bezoekers stonden versteld van de combinatieteelt. De schoonheid ervan, ook met de bloemen. En dat het werkt. De uitbundig bloeiende ajuinen waren ook een hit, met al die bijen en hommels die continu af en aan vliegen.’
Ook ik word warm bij het zien van deze weelderige eettuin met zijn pronkerige gewassen, een vrolijkmakende mix van groenten, kruiden en bloemen. En ik vraag dan maar wijselijk niets over slakken(bestrijding)…
Dit jaar nemen Hanne en Michiel voor de tweede keer deel aan de Velt-ecotuindagen. Wil je erbij zijn? Je vindt de adresgegevens en openingsuren hier terug.
Tekst: Geertje Meire
Foto’s: Jan Aelberts