Ontdek ecowijk Oosterwold tijdens de Velt-ecotuindagen

De wind is voelbaar en de windmolens staan mooi in het gelid wanneer ik de Flevopolder binnenrijd. Mijn bestemming is woonwijk Oosterwold, een eigenzinnige stadslandbouwbuurt aan de oostkant van Almere. En meer specifiek de gezellige en kindvriendelijke tuin van Cathelijne, Marten en hun drie dochters Eleanor, Lorelei en Mathilda. Zij stellen dit jaar hun tuin open tijdens de Velt-ecotuindagen, op zaterdag 7, zondag 8 en maandag 9 juni.

Doe-het-zelf

Cathelijne, met haar jongste dochter in de draagdoek, legt me het concept minutieus uit: ‘We doen hier aan doe-het-zelfgebiedsontwikkeling: de bewoners maken de stad. Je realiseert niet alleen je eigen energieneutrale woning, maar je staat ook samen met de buurt in voor de aanleg en het beheer van wegen, water en de openbare ruimte. Alle bewoners doen daarnaast aan stadslandbouw: je verbindt je ertoe op de helft van je kavel voedsel te verbouwen. Wij kochten onze kavel van 1650 vierkante meter in 2020. Mijn man ontfermde zich over het huis, en ik stortte me op de tuin.’

_{Lees verder onder de foto's.}

Image

Image

Kinderhotspots

‘Rondom plantte ik wilgen, die zorgen voor wat beschutting. Veel plantgoed kochten we aan via Heg & Landschap. Sinds het ontstaan van Oosterwold werden al 200.000 inheemse bomen en planten aangeplant! Ik zette overal bessenstruiken. Mijn kinderen doen dat het liefste: rondstruinen en besjes snoepen. Mathilda leeft momenteel op aardbeien, rode en zwarte bes.’

De zelfgeknutselde houten paalwoning alias speelhut is ook een tuintrekpleister. Er zijn bijenhotelletjes tegen getimmerd en hij is begroeid met een wingerd. ‘Tijdens de bloei trekt hij veel bijen aan en vriendjes vinden dat soms eng. Tja, een goede leerschool zeker? Onder de hut wordt volgend jaar een zandbak aangelegd voor de jongste. Lorelei vind ik vaak bij de vijver. Met een slootjeskit bestudeert ze gebiologeerd het waterleven. In de moestuin vind je de kinderen nauwelijks, maar dat vind ik niet erg. Ze hoeven me niet te kopiëren in de tuin, ze zijn vrij om hun eigen ding te doen. Zo begon mijn oudste dochter Eleanor vorig jaar ineens zelf jam te maken.’

'Ik probeer het voedsel zo veel mogelijk zelf te kweken. Groenten, kruiden, bloemen, als het maar eetbaar is, want ik wil de kinderen met een gerust hart de tuin in sturen'

Hyperfocus op conserveren

‘Zelf vind ik voedsel verbouwen en inmaken het einde. Ik heb last van hyperfocus’, schokschoudert Cathelijne. ‘Dat betekent dat ik over iets héél véél lees en podcasts beluister. Af en toe verandert het onderwerp, al heeft het steevast iets met natuur, dieren of voedsel te maken. Lange tijd lag mijn focus bij kippen.’ Cathelijnes kippen wonen trouwens in een zelfgebouwde dome. 

‘De afgelopen jaren beet ik me vast in conserveren. Ik schafte daarvoor een pressure canner aan: een speciale pan waarmee je snel en veilig kunt inmaken, ook voedsel met een lage zuurgraad zoals groenten en vlees. Het komt uit Amerika, waar de elektriciteitsvoorziening niet overal stabiel is, en een vriezer als bewaarmethode dus riskant. Ik leer het mijn buren en al wie wil.’

_{Lees verder onder de foto.}

Image

Stenen aardbeien

‘Ik probeer het voedsel zo veel mogelijk zelf te kweken. Groenten, kruiden, bloemen, als het maar eetbaar is, want ik wil de kinderen met een gerust hart de tuin in sturen. Ik ben fan van dahlia’s. Kijk hoe mooi die bloemen zijn, hoe bijzonder de kleuren! De blaadjes kun je trouwens eten. We zitten hier in de polder. Het is hier kleigrond, maar ik tuinier via de no-dig-methode op compost. Asperges bijvoorbeeld doen het hier supergoed. Ik combineer ze met aardbeien.’ Ertussen liggen geschilderde aardbeikeien. ‘Een collega maakte die voor me, tegen de kraaien.’

Een stukje moestuin wordt dit jaar door de buren gebruikt, aangezien zij er nog geen hebben en Cathelijne door haar zwangerschap minder tijd had. ‘Met een aantal buren vormen we in feite een eigen, kleine gemeenschap. We bestellen samen compost of aaltjes, we delen een hakselaar, ruilen plantgoed …’

Hier blijf ik

Cathelijne kijkt tevreden uit over haar tuin. ‘Ik vind het gaaf om iets te starten en het dan te zien gaan. Er mislukt weleens iets hoor, maar dat hoort erbij. Geweldig toch dat wij hier kunnen wonen. Ik ga hier niet meer weg.’

Of ze nog een nieuwe hyperfocus in gedachte heeft, vraag ik tot slot. ‘Eigenlijk niet, ik vermoed dat het nog wel even voedsel telen en verwerken blijft. Ik kreeg een ontsapper voor mijn verjaardag en ik wil nog graag een ground fridge om ’s winters de aardappelen en wortels te bewaren.’ Oké, oké, ik ben overtuigd!

De tuin van Cathelijne is gratis te bezoeken tijdens de Velt-ecotuindagen. Je vindt de adresgegevens en openingsuren hier terug.

Tekst Geertje Meire
Foto’s Xander Van Ommen