Na 10 jaar geeft Leen Laenens de fakkel als Velt-voorzitter door aan Paul Ongenaert

Maar liefst 10 jaar lang was Leen Laenens voorzitter van Velt. Vanaf nu neemt Paul Ongenaert die taak op zich. Dat werd gisterenavond tijdens de Algemene Vergadering beslist. ‘Als je snel wilt gaan, ga alleen. Als je ver wilt komen, ga dan samen’, aldus de kersverse voorzitter.

Positief. Zo kijkt Leen terug op de jaren dat ze Velt-voorzitter was. ‘Ik heb heel wat memorabele herinneringen gemaakt’, zegt ze. ‘Wat me bijvoorbeeld altijd zal bijblijven, is het feest van het 40-jarige bestaan van Velt in het Felix Pakhuis in Antwerpen. De sfeer was geweldig. We spreken weleens van Velters, wat voor mij duidelijk het gevoel van verbondenheid bij de Velt-leden weergeeft. Dat gevoel was toen nog meer dan anders aanwezig. De jaarlijkse zomerse denkdagen met het bestuur waren ook altijd heel inspirerend. En al de ontmoetingsmomenten met onze vrijwilligers her en der. Heerlijk!’

Ik heb dat altijd heel graag gedaan en heb het geluk dat ik kan stoppen op een moment waarop dat nog altijd zo is

Toch zal Leen het voorzitterschap niet missen. ‘Ik heb dat altijd heel graag gedaan en heb het geluk dat ik kan stoppen op een moment waarop dat nog altijd zo is. Daarbij is het relatief, want het is een rol die je opneemt en die valt weg, maar de vereniging blijft en mijn leven ook. En dat laatste is zo verweven met Velt dat het Velt-verhaal voor mij zeker niet eindigt.’

DOENKERS

Ook Pauls leven is erg met Velt verweven. ‘Ik ken Velt al heel lang. In de jaren ’80 en ’90 was ik een fervent moestuinier. Tot mijn professionele activiteiten te veel tijd opslorpten en tuinieren niet meer ontspannend werkte. Toen is mijn moestuin door tijdsgebrek siertuin geworden. Of eigenlijk: veel tuin, weinig sier, en zo ecologisch en arbeidsextensief mogelijk. Maar sinds afgelopen september ben ik op pensioen, dus dit jaar zal ik weer duchtig tuinieren, zoveel is zeker!’

Wat volgens Paul de kracht is van Velt? ‘Die zit in twee sporen. Enerzijds heb je de bijna 23.000 leden in Vlaanderen en Nederland, die allemaal getriggerd zijn door het ecologisch leven - zij vertegenwoordigen het DOEN. Anderzijds is er het nastreven van maatschappelijke impact, het beleid proberen te beïnvloeden - het DENKEN. Die twee sporen horen voor mij onherroepelijk samen. Zo lanceerde ik al ruime tijd geleden het begrip DOENKERS.’

Samenwerken

‘Ik geloof eveneens heel erg in de samenwerking op het niveau van organisaties’, gaat hij verder. ‘De kunst en de kracht zit hem in de samenwerking, het netwerken. Wanneer je elkaar kent, kan je ook beroep doen op elkaar. Maar je moet erin investeren, en het gaat niet sneller. Integendeel: samenwerken kost in het begin veel energie. Je moet aftoetsen, op elkaar afstemmen... Dat kan soms ontgoocheling of frustratie geven, maar als je volhoudt, dan kom je samen veel verder en kan je mooie dingen bereiken, daar ben ik van overtuigd. Ik ben dan ook grote fan van het Afrikaanse spreekwoord: als je snel wilt gaan, ga alleen. Als je ver wilt komen, ga dan samen.’